СПАЧУВАЕМ!
27 сакавіка 2021 года на 85 годзе жыцця памерла БАРАНОЎСКАЯ ГАЛІНА МІКАЛАЕЎНА, сябра Беларускага саюза мастакоў, секцыі графікі.
БЕЛАРУСКІ САЮЗ МАСТАКОЎ, СЯБРЫ І КАЛЕГІ, УСЯ ТВОРЧАЯ СУПОЛЬНАСЦЬ ШЧЫРА ПАДЗЯЛЯЕ ГОРА, ЯКОЕ НАПАТКАЛА СЯМ’Ю МАСТАКА, І ПРЫНОСІЦЬ САМЫЯ ГЛЫБОКІЯ СПАЧУВАННІ ЯГО РОДНЫМ, СЯБРАМ І БЛІЗКІМ.
РАЗВІТАННЕ з Бараноўскай Галінай Мікалаеўнай адбудзецца 04 красавіка 2021 года ў мемарыяльнай зале па вул. Альшэўскага, 12 у г.Мінску. Час развітання з 14.00 да 15.00.
Галіна Мікалаеўна Бараноўскай нарадзілася 22 мая 1936 г. у горадзе Іркуцку. Скончыла архітэктурны факультэт Новасібірскага інжынерна-будаўнічага інстытута. Сябра Саюза архітэктараў Расіі (1970 г.), Сябра Беларускага саюза мастакоў (1993 г.). Мастак-графік.
Першая яе выстава акварэляў, якая прадстаўляла архітэктуру Іркуцка, адбылася ў 1955 г. Работы, выкананыя мастаком у перыяд 1955-2007 гг., склалі аснову 38 персанальных выстаў.
З 2006 года Г.М.Барановская – сябра Беларускай грамадскай акадэміі архітэктуры. Творчасці мастачкі былі прысвечаны артыкулы ў розных перыядычных і спецыяльных выданнях.
Галіна Барановская была мастаком светлага і жыццярадаснага таленту. Яе работы выстаўляліся ў выставачных залах Расіі (Арзамас), Беларусі (Мінск, Заслаўе, Гродна, Слонім, Жыровіцы і інш.). Маюцца пастаянныя экспазіцыі ў Мінскай Духоўнай Акадэміі (Жыровіцы) і Беларускім дзяржаўным архіве-музеі літаратуры і мастацтва.
Для творчасці Г.Н.Барановской характэрны серыйны падыход (цыклы «Жыровіцкі манастыр», 1989-1999 гг .; «Пасербы Беларусі», 1987-1999 гг .; «Віды Мінска», 1987-2007 гг .; «Стары Арзамас», 1991 г .; «Суздаль», 1989 г .; «Сказ пра Заслаўі», 1992-2007 гг., «Прага», 1987-1995 гг. і інш.). У работах вылучаюцца зменлівыя рысы архітэктуры, прыроды, сціплае абаянне букетаў кветак.
У аснове творчага метаду майстра выключна праца з натуры. Тэхнічная манера графічных твораў Галіны Мікалаеўны разнастайная. Гэта акварэль па сырой паперы ( «Царква прападобнай Еўфрасінні Полацкай», 1992 г .; «Станькава. Скарбніца», 1999 г.), тонкія расцяжкі ( «Царква св. Казьмы і Даміяна ў Суздалі», 1989 г. .; «Заслаўе. Фарпост», 2005).
У апошнія гады Галіна Мікалаеўна працавала і каляровымі алоўкамі. Вытанчаная карпатлівая тэхніка дазваляла аўтару напоўніць кожную работу адчуваннем асаблівай рукатворнасці ( «Адзінства (Панарама вала ў Заслаўі)», 2004 г .; «Першыя маразы», 2004 г .; «У старыцы Свіслачы», 2006 г.).
У творчасці Галіны Бараноўскай прысутнічаў увесь дыяпазон відаў пейзажу: лірычны ( «У старой вярбы», 2006), сімвалічны ( «Трыадзінства. Сосны на воз. Нарач», 2007 г.), гістарычны ( «Бярэзіна 2006-1812», 2006), эпічны ( «у трох курганоў», 2003 г.), інтымны ( “Зімовы дзень у лесе», 2007 г.), духоўны ( «у дарозе», 2005).
Нацюрморты Галіны Бараноўскай – не мёртвая натура, а ціхае жыццё ( «Сонца ў белых півонь», 2005 г. .; «Чорныя сланечнікі», 2005 г. .; «Мальвы ў садзе», 2006).
Тэма шляху да храма таксама пастаянна прысутнічала ў архітэктурных пейзажах Г.М. Бараноўскай. Мастачка нібыта звярталася да гледача з пытаннем: мы выбіраем гэты шлях ці ён нас? Вось мы, стоячы на валах старажытнага Заслаўя ( «Восень. Царква Праабражэння ў Заслаўі і Вал», 1994), прыслухоўваемся да размовы сэрца і розуму свайго. Храм ужо побач. Нібы свечка незгасальная, узвышаецца Праабражэнская царква. Ці вартыя мы да яе наблізіцца? Ці патрэбны мы там?
Уся творчасць Галіны Мікалаеўны працята адмысловай духоўнай цеплынёй, якая зыходзіць з кожнай работы майстра.
